Ödevler çocuklarımızın hayat apartmanında parke niteliğinde olup, coşkuyla üzerinde seyrengah edeceği bir yoldur. Günümüz ailelerinde 'araç' olmaktan çok 'amaç' formatında değerlendirilen ödevler, maalesef çocuklarımızın omzunu ezmektedir. Okul aidiyet duygusunun kazanılmasında önemli bir bağ olan ödevlerin yaşadığımız şu zaman diliminde gayesi ölçüsünde yerine getirilmediği herkesin malumu dahilindedir.
Çocukların şevk ve sevgi duygularını bir ödev uğruna hoyratça savurduğumuz günler her aile ortamında yaşanılagelmiştir.Öğretmenin verdiği ödevleri evde anne-baba olarak bir gümrük memuru veya bir infaz memuru tarzında addederek vazife üstlenmiş yetişkinler olduğumuz muhakkak. Bu çerçevede ebeveynin aile modundan çıkıp kendisini kontrol memuru olarak rolüne kaptırdığı yaşam alanında çocuk, aile ilgi ve alakasından yoksun bir hayata cebren girmiş de olacaktır.Unutulmamalı ki ödevlerden yüksünen bir öğrencinin sorunu başarı/başarısızlık değil, okulda yolunda gitmeyen 'sevgi' süreciyle sıkı sıkıya irtibatlıdır.
Bu mahfilde ailenin çocukları ile ilgili şu durumları gözden geçirmesi yararlı olacaktır:
1-Çocuklarınızın okulda öğretmenini sevmesini sağlayınız.
2-Çocuğunuzun öğrenme stilini öğrenin.Bu saptamadan sonraki aşamada çocuğa ait özel programlar yapmaya çalışın.
3-Ödevler çocuk için 'öğrenmenin öğrenilmesidir'. Ödevler bir araçtır ve okulun tek gayesi gibi lanse edilmemelidir.
4-Çocuk ödevlerini yaparken aşk u şevkle yapıyorsa herşey yolundadır ve sizden yardım almak için çaba sarfeder.
5-Ödevlerini yaparken çocuğunuzun hatalarına müdahil olacak kadar başında infaz memuru gibi beklemeyin.Bırakın çizgileri eğri, düzensiz olsun.Kötü kısımlara değil, iyi kısımlarına odaklanmaya çalışın.
6-Öğretmen öğrencisini ödevleriyle de tanımak ister.Ödevleri siz yaparsanız öğretmen çocuğunuza değil size güzelleme çekmiş ve deftere takılan kurdaleler size takılmış olur. Sahte bireyler kişilik paradokslarına sebebiyet vermektedir.
7-Komut sistemi ile çocuğunuzu yetiştirmeyiniz.Her komut çocukta 'kaygı', 'endişe' ve 'isteksizlik' gibi duyguları körükler.
8-Ödevler çocukların aşama aşama mesafe aldığı bir formasyondur.Sizlerin tedrici olarak yardımda bulunduğu süreçte çocuk aşama aşama ödevi kendisi yapmayı öğrenecektir. Çocukların çocuk olduğu unutulmamalı, bir yetişkin gibi beklentiye girilmemeli.
9-Unutmayın ödevler bir davranış edinim sürecidir. Çocuk öğrenmeyi öğrenerek bilgiye ulaşmayı idrak edecek, sorumluluk duyguları gelişecek ve bağımsız iş yapabilmeyi öğrenecektir.
10-Çocuğunuzun bir ödev uğruna kalbinin kırılmasına izin vermeyin.Ödevler ile ilgili eksikler ve hatalar konusunda yardımcı olmak istiyorsanız , öğretmeni ile görüşerek destek almaya çalışın.
11-Çocuğun ödevini mükemmel yapmasını değil onun küçücük çabalarını övmeyi alışkanlık edinin.Motive çocuğun gayretleri üzerine olmalıdır.
12-Ödev süresi çocukların dikkat eşiğine ve yaş seviyesine göre ayarlanarak bölümlenmeli. Bu 20 dakikadan 2 saate kadar günlük olarak değişebilir.
13-Çocuğun okulundan sonra akşamleyin ebeveyn olarak ailevi küçük etkinliklerle zihinsel dinlenmeler gerçekleştirin.Çocuğun ailesiyle geçirdiği mutlu zaman dilimi onun gelecek umudu olacaktır.
14-Çocuğunuzda 'güven' duygusunun pekişmesini sağlayınız.
15-Çocuğunuzun öğrenme stiline göre çalışma şartları ayarlanmalı, iyi havalandırılmış ve ışıklandırılmış bir ortam hazırlanmalı.Çalışma masasına onun özel olduğunu hissettirecek doneler veya atıştırmalıklar koymayı ihmal etmemelisiniz.
