Acelecilik |
Tâlim ve terbiye
formasyonunun giderek zorlaştığı bir devirde çocuk yetiştirmek insanın
mahiyetine nigehban olmakla mümkündür. Ne
yazık ki tüketim dünyasında insanlar acûliyet içerisinde hayatını tanzim etmeye
çalıştıklarından kainatın en şerefli varlığı olan insan üzerindeki terbiye de
kısır kalmakta ve vahşice yeryüzünü sindirmeye çalışmaktadırlar.
Günümüzde
insanlar bu acelecilik adesesinden dolayı sun’î ve hormonlu yiyeceklerin esiri
haline gelerek hastaneler tıka basa dolmuş, insanın tâlim ve terbiyesindeki acûliyetten
dolayı da hapishaneler tıka basa dolar
olmuş. Bugün sentetik, sun’î olan her şey kâinattaki yeri itibari ile konulan
yere yakışmıyor. Sentetik haline getirdiğimiz hayatta estetik arayışı yabani
kalmaktadır artık.
Eşyada acûliyet
sun’îliği getirmekte, hayvanlarda acûliyet hormonlu bir hayatı getirmekte ve
insanda acûliyet de merhametsiz bir toplumu doğurmakta, strest ve anguazın
eşiğinden ayrılmayan bir insanlık anaforu oluşturmaktadır. Bu asrın kuralsız ve
ölçüsüz yaşamanın bedeli fizyolojik olarak obezite, psikolojik olarak ise stres
ve bunalımdır. Kuralsız ve ölçüsüz bir topluluk da, acelecilik feveranı ile
koskoca bir yığın haline gelir.
Nitekim aceleciliğin ifadesi olan acûliyet,
öfke ile kardeş duygulardır. Beşerî münasebetlerde dolaylı olarak
muvazenesizliğin görülmesinin nedeni de bundandır.
0 comments:
Post a Comment